صد حیف عزیز هم رفت

عزیز که میشه مادر بزرگ مامان و ما بهش عزیز می گفتیم از پیش ما رفت خدا بیامرزدش خیلی تو رو دوست داشت یه بار من تو رو رو پتو گذاشتم و رو زمین کشیدم که مثلا باهات بازی کنم منو کلی دعوا کرد گفت رگ های بچه ظریفه و پاره میشه دفعه اول که تو رو نشونش دادم گفت چه نقرینه یعنی مثل نقره س یعنی سفیده (اصطلاح کاشانی)